سیلی خوردگان خاموش

عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران با اشاره به موارد خشونت علیه زنان گفت: آمار دقیقی در مورد میزان واقعی خشونت علیه زنان در ایران وجود ندارد اما برخی اظهارنظرات مسئولین، نشان از آن دارد که آمار خشونت علیه زنان در ایران بخصوص در ایام کرونا، روند افزایشی داشته است.
زهرا نژاد بهرام در نطق پیش از دستور خود که به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان قرائت شد گفت: 25 نوامبر از سوی سازمان ملل متحد، روز منع خشونت علیه زنان نام گذاری شده است که هدف از این اقدام این بود تا افکار عمومی جهان بیش از پیش به نفی خشونت علیه زنان سوق یابد و همه ساله توجه دولت‌ها و مردم جهان، به این موضوع بسیار مهم معطوف گردد.
وی با بیان این که خشونت علیه زنان یکی از فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در دنیای امروز است که همه کشورها، اعم از پیشرفته و در حال توسعه بدان مبتلا هستند، افزود: خشونت علیه زنان در جوامع مختلف به اشکال گوناگون رخ می‌دهد. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، در هر 18 ثانیه یک زن مورد حمله یا بدرفتاری قرار می‌گیرد. برخی آمارها حکایت از آن دارد که در سراسر جهان از هر سه زن یک زن در طول عمر خود خشونت جنسی و جسمی را از کسی تجربه کرده است که می‌شناسد، دوست دارد و به وی اعتماد دارد،. نکته قابل توجه آنکه در این زمینه میان کشورهای به اصطلاح توسعه یافته و در حال توسعه، تفاوت چندانی مشاهده نمی‌شود.
وی با بیان اینکه با وجود این که در بیشتر کشورهای جهان قوانین منع خشونت به تصویب رسیده است اما آمارها حاکی از آن است که ۳۵ درصد زنان خشونت را تجربه کرده‌اند، متاسفانه این رقم در برخی کشورها به ۷۰ درصد نیز می‌رسد. گفت: رقم معنادار خشونت علیه زنان، مخصوصا در کشورهای پیشرفته، گویای آن است که پدیده خشونت به شکل سیستماتیک و در قالب یک الگوی مسلط در تمام جهان وجود دارد و فعالیت جنبشها و تحرکات زنان در کشورهای غربی مبنی بر پیشگیری از وقوع خشونت علیه انان در قالب های گوناگون حکایت از این مهم دارد. بنابراین این الگو صرفا به دلیل باورهای مذهبی و یا سنتی نیست، بلکه تحت تاثیرآموزش‌هایی است که به صورت جهان شمول علیه زنان از گذشته تا به امروز وجود داشته و دارد و از نسلی به نسلی دیگر منتقل می‌شود.
نژادبهرام با تاکید بر اینکه هر چند آمار دقیقی در مورد میزان واقعی خشونت علیه زنان در ایران وجود ندارد و تعداد زنانی که به خود جرات شکایت علیه خشونت خانگی را می‌دهند، چندان قابل ملاحظه نیست،افزود: اما برخی اظهار نظرات مسئولین، نشان از آن دارد که آمار خشونت علیه زنان در ایران بخصوص در ایام کرونا، روند افزایشی داشته است. قتل‌های به اصطلاح ناموسی که در یک سال اخیر در جامعه ما به وقوع پیوست زنگ خطر را به صدا در آورده و این نکته را به ما یادآوری می‌کند که باید پدیده خشونت علیه زنان را جدی گرفته و تدابیر ویژه‌ای برای حل آن اندیشیده شود.
نژاد بهرام گفت: متأسفانه در ایران بسترهای قانونی لازم برای مقابله با پدیده خشونت فراهم نشده است. در بسیاری از کشورها، نهادهای مختلف فعال در حوزه زنان و سازمانهای مردم نهاد مرتبط، در این زمینه با دولت همکاری می‌کنند. اما در جامعه ما به علل مختلف، چنین سازمان‌هائی یا شکل نگرفته و یا در صورت وجود، توان لازم برای کنشگری و اقدام اثرگذار را ندارند؛ ضمن آنکه، زیرساخت های پشتیبانی از زنان قربانی انواع خشونت، در جامعه ما فراهم نیست. در بسیاری از جوامع پناهگاه‌هایی برای حمایت از زنان قربانی خشونت ایجاد شده و زنان می‌توانند در صورت لزوم به این اماکن پناه ببرند، همچنین پلیس به شدت در مورد مسأله خشونت‌ های خانگی حساس است.
نژاد بهرام ادامه داد: متاسفانه زنان قربانی خشونت در ایران از چنین امکاناتی برخوردار نیستند و در بسیاری از موارد به دلیل عدم حمایت‌های قانونی، بسیاری از ایشان مجبور به تحمل خشونت‌های خانگی هستند. در عین حال، بسیاری از زنان و مردان در ایران، آموزش کافی در خصوص مواجهه با خشونت را ندیده‌اند و بسیاری از مصادیق خشونت‌های خانگی، جنسی و روانی در فرهنگ ایرانی تعریف شده نیست. بحران‌های فراگیر اجتماعی، عدم منابع کافی برای اطلاع رسانی عمومی از طریق رسانه‌ها در مورد مسأله خشونت، ناکارآمدی قوانین، سختگیری دولت ها در خصوص فعالیت سازمان‌های غیردولتی، در اولویت نبودن زنان قربانی خشونت، به همراه بسیاری از عوامل دیگر، موجب شده تا مبحث کاهش خشونت علیه زنان در ایران نتواند به اندازه کافی مورد توجه قرار گیرد و زمینه تدوین قوانین حمایتی را فراهم سازد. وقایع دردناک از اسید پاشی در شهر اصفهان ، کشته شدن رومینا در یکی از شهر های شمالی به دست پدرش و ..موضوعات فراموش شدنی نیستند.
عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران گفت: اصلاح دیدگاه و نگرش و افزایش سطح آگاهی نسبت به حقوق افراد، برای مردم عادی تا مدیران سطوح مختلف نظام و قانونگذاران نیاز مبرم کشور است. متأسفانه جنسیت غالب ساختارهای مدیریتی و تصمیم گیری حاکم بر جامعه ما مذکر تعریف شده است و ماحصل این ساختار، موجب شده زنان در عرصه اجتماع، سیاست، اقتصاد و خانواده از کمترین حاشیه امنیتی برخوردار باشند و به انحاء گوناگون مورد خشونت قرار گیرند.
نژاد بهرام افزود: در سال جاری بر اساس رنکینگ موسسه بین المللی لگاتوم، رتبه ایران با دو پله سقوط به ۱۱۹ در بین ۱۶۷ کشور جهان رسیده است. شاخص‌های لگاتوم به ما می‌گوید مرفه‌ترین کشورها آنهایی نیستند که تولید ناخالص داخلی بالایی دارند، بلکه کشورهایی هستند که شهروندانشان شاد، سالم و آزاد هستند؛ شهروندانی که احساس رضایت از زندگی و خوشبختی دارند. بی تردید زنان به عنوان مادران شاد، همسران با نشاط، دختران موفق و... در این رنکینگ نقش مهمی ایفا می‌کنند.
وی با بیان این که ما اعضای پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، با شعار برنامه‌ریزی انسان‌محورانه و عدالت محور وارد عرصه مدیریتی پایتخت شدیم. هرچند من به عنوان یکی از اعضای این شورا، دغدغه تمامی شهروندان اعم از کودکان، سالمندان، معلولان و... را دارم، اما امروز به مناسبت یاد شده، تمرکز سخنانم روی مشکلات زنان است، چرا که بر این باورم زمین را زنان نجات خواهند داد؛ با عشق، با مادرانگی و با فرزندان. مدیریت شهری نیز به سهم خود باید در این خصوص پاسخگو باشد، گفت: باید پاسخ دهیم که تا چه اندازه از ظرفیت‌های مدیریت شهری تهران از قبیل فرهنگسراها، سرای محلات، بیلبردهای شهری و تبلیغات محیطی در راستای فرهنگ‌سازی برای رفع انواع خشونت علیه زنان بهره برده‌ایم؟ باید پاسخ دهیم تا چه اندازه در سطح اجتماع توانسته‌ایم احساس امنیت را برای زنانمان به ارمغان آوریم؟ باید پاسخگو باشیم که تا چه اندازه رنگ و بوی شهرمان مناسب با ذائقه زنانه است؟
وی ادامه داد: حمایت از فعالیت اقتصادی بانوان در قالب طرح‌های چون سامان‌دهی دستفروشان در ایام کرونا، معرفی زنان متقاضی کار به کارفرمایان مورد تأیید، پشتیبانی از زنان سرپرست خانوار در قالب بسته های حمایتی، بسترسازی حضور پررنگ زنان سرپرست خانوار در مراکز رشد و کوثر ذیل شهرداری تهران و... با هدف ایجاد امنیت اقتصادی و حمایت از کارآفرینی زنان بخشی از این مهم است و مناسب سازی و بهسازی فضاهای عمومی شهر اعم از معابر، ایستگاهها و بوستان ها که گروههای مختلفی را همزمان پوشش می دهد و بستری برای حرکت امن زنان در جهت کاهش اسیب های فیزیکی احتمالی به زنان باردار ، مادران کودک در اغوش گرفته ، به مادران کالسکه به دست و .... است.

/انتهای متن/