دریچه ای رو به تنهایی :: روزنامه خبر جنوب :: نیازمندیهای خبر جنوب
NID : 206226
1399/12/12
دریچه ای رو به تنهایی
فاطمه ایزدی- خبرنگار «خبرجنوب»/ چند سالی است حال و هوای خانه ها مثل خانه های قدیم نیست. بچه های قد و نیم قد از سر و کول هم بالا نمی روند و داشتن خواهر و برادر، یک رؤیاست. بسیاری از خانواده ها ترجیح می دهند فقط یک فرزند داشته باشند. و لذت داشتن خواهر و برادر را برای همیشه از کودک دلبندشان می گیرند. البته برخی خانواده هایی که خانه هایشان، سوت و کور است و اوقاتشان با یک کودک، سپری می شود دوست دارند باز هم بچه دار شوند اما با ارزیابی شرایط اقتصادی، پا روی خواسته خود می گذارند و می گویند همین یک بچه کافیست! بیشتر تک فرزندها همیشه حسرت داشتن یک خانواده بزرگ تر را دارند و دلشان می خواهد تعداد بچه ها بیشتر باشد. البته هر کدام از آنها با توجه به نوع خانواده ای که در آن بزرگ شده اند نگاهشان به تک فرزندی، متفاوت است و تجربیات مختلف دارند.
همین یک بچه را بزرگ کنیم، شاهکار کرده ایم! نازنین مرتضوی دختر تک فرزندی است که 18 سال در تنهایی خود فرو رفته و به قول خودش حاضر است همه چیزش را بدهد اما خواهر و برادر داشته باشد. به عقیده او پدر و مادرهایی که به داشتن یک فرزند رضایت می دهند در حق خود و بچه هایشان ظلم می کنند و برایشان اهمیت ندارد که چه آینده ای در انتظار آنان است. نازنین به «خبر جنوب» می گوید تک فرزندی یعنی تنها بودن در خانه و صدای دیوانه وار سکوتی که جز در و دیوار، یک مادر شاغل و دنیایی از رخوت، سهم دیگری ندارد. هنوز التماس های عالم بچهگانه اش را به خاطر دارد که چقدر با پدر و مادرش، کلنجار رفته تا برایش «آبجی» بیاورند! اصرارهای او اما نتیجه نداده و به گفته خودش، پدر محکم ایستاده و گفته است همین یک بچه را بزرگ کنیم، شاهکار کرده ایم! این دختر 18 ساله، دوست و هم کلاسی دارد اما تاکید می کند که هیچ کس برای آدم، خواهر و برادر نمی شود. اگرچه خیلی ها می گویند در این دوره زمانه، خواهر و برادر به درد هم نمی خورند اما نازنین معتقد است در این روزها که روابط فامیلی رنگ باخته و دید و بازدیدها به کما رفته، داشتن خواهر و برادر، یک سرمایه بزرگ است. او می گوید تجربه خاله و عمه شدن و داشتن خواهرزاده یا برادرزاده برای همیشه از او گرفته شده و در حسرت درک چنین لذت هایی خواهد ماند. هر چند نازنین تاکید می کند که در شرایط خوبی بزرگ شده و برخی بچههای فامیل به او حسادت می کردند اما هیچ کدام از اینها برایش جای خواهر و برادر را نمی گیرد.
تک فرزندی، بزرگ ترین زجر دنیاست مریم دهقان هم تک فرزند است. او 34 سال سن دارد و مادرش بعد از او هر چه دوا و درمان کرده، باردار نشده است. مریم به «خبر جنوب» می گوید بعد از مرگ پدرش، حال روحی خوبی نداشته و همیشه آرزو می کرده که ای کاش خواهر یا برادری بود که در این شرایط سخت، کنارش بودند. این بانوی جوان، شش سال پیش ازدواج کرده و در حال حاضر دو فرزند قد و نیم قد دارد. او تاکید می کند که اگر اوضاع مالی همسرش رو به راه تر شود حتما یک فرزند دیگر خواهد آورد و هرگز اجازه نخواهد داد بچه هایش همچون مادرشان، روزهای سخت تنهایی را تجربه کنند. به عقیده او تک فرزندی، بزرگ ترین زجر دنیاست و کسانی که بعد از پدر و مادر هیچ پشتوانه ای ندارند و دلشان به نگاه خواهر یا برادر، گرم نیست حال و روز خوبی ندارند. «مریم» می گوید یکی از دوستانش که چندین سال از خودش کوچک تر است در کودکی، پدرش را از دست داده و چند وقت پیش نیز کرونا، او را بی مادر کرده است. به قول او این دختر بیچاره، بعد از مرگ مادرش به شدت ناامید شده و جز یک خاله و چند دایی، هیچ کس را ندارد. هر کس سرش در زندگی خودش است و به گفته مریم این دختر جوان فقط تا یکی دو ماه اول، عزیز بوده و در حال حاضر کمتر کسی از فامیل سراغ او را می گیرد. شاید اگر همین دختر، خواهر یا برادری داشت در طوفان حوادث، بیشتر دوام می آورد و اکنون به این شدت، دلگیر و افسرده نبود. در این میان اما کسانی نیز هستند که تک فرزندند و با این وضعیت هیچ مشکلی ندارند. افسانه زارع درنیانی، یکی از همشهریان شیرازی است که یک پسر بیست ساله دارد و هنوز هم بعد از سالها خوشحال است که بچه دوم را وارد زندگی خود نکرده است. آن طور که او می گوید پسرش هم هیچ وقت از اینکه خواهر یا برادری نداشته، اعتراض نکرده و این روزها که یک جوان رعناست نیز احساس کمبود نمی کند. این بانوی میانسال تاکید می کند که پسرش بارها گفته دوستان خوبش، جای برادر را برایش پر کرده اند و شاید اگر خواهر و برادر هم داشت، باز هم با دوستانش صمیمی تر بود. به گفته او در حال حاضر اینقدر اوضاع و احوال اقتصادی، سخت شده که مردم اگر هم تمایل داشته باشند شرایط اجازه نمی دهد، بیش از یک فرزند بیاورند. در واقع هم نگهداری کودکان برای زنان شاغل سخت شده و هم اجاره بهای نجومی مسکن و قیمت های سر به فلک کشیده کالاهای دیگر، عرصه را بر والدینی که در حسرت بچه دوم یا سوم هستند تنگ کرده است. یکی از مهمترین دلیلی که زارع درنیانی و همسرش، مبنای زندگی خود را بر مبنای تک فرزندی قرار داده اند، شرایط مالی و تنگنای معیشتی بوده است. او می گوید ما همین یک بچه را در دورانی که اینقدر همه چیز گران نبود به سختی بزرگ کردیم و و با این اوضاع اقتصادی، بیکاری و وضعیت اشتغال، تازه اول مصیبت هایمان است. به عقیده او اگر چه داشتن خواهر و برادر خوب است اما پیش از به دنیا آمدن هر فرزند باید برای زندگی اش برنامه ریزی کرد و در این داستان به مسائل سطحی، بسنده نکرد.
بزرگ ترین عیب تک فرزندی، تنهایی و انحصارطلبی است در هر حال جامعه شناسان و روان شناسان نیز معتقد هستند اگرچه تک فرزندی از دیدگاه برخی والدین، خوب است اما بی عیب و ایراد هم نیست. آن طور که فریبا ثابت، یک روان شناس به «خبر جنوب» می گوید عده ای از مراجعان او به این نتیجه رسیده اند که بزرگترین عیب تک فرزندی، تنهایی و انحصارطلبی است اما مزایاش این است که آنها در جامعه ای که منابع، اندک است و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و معیشتی، بیداد می کند کمتر آسیب می بینند. او به نقل از مراجعانش، تاکید می کند که کمتر خانواده ای در خانه اجاره ای و با این همه چالش اقتصادی می تواند به فرزندآوری فکر کند و بیشتر والدین نیز علی رغم اینکه دوست دارند بچه های بیشتری داشته باشند اما با توجه به وضعیت فعلی جامعه ترجیح می دهند وقت و انرژی خود را پای بزرگ کردن یک فرزند بگذارند. در عین حال اما از دیدگاه این روان شناس، اگرچه پرورش يک فرزند در شرايط مناسب، بهتر از بزرگ كردن چند كودك در شرايط نامساعد است اما به گفته او تک فرزندی می تواند پیامدهای نگرانكنندهاي براي اجتماع و خانواده داشته باشد. بنا به تاکید ثابت، بر اساس ساختار هر خانواده و عملکرد والدین، ممکن است پیامدهای تک فرزندی متغیر باشد اما بررسی ها نشان می دهد که توجه بیش از اندازه به تک فرزندها موجب احساس یگانگی در آنها میشود. او معتقد است در خانواده های تک فرزندی، پدر و مادر تمام سرمایه گذاری عاطفی خود را خرج یک کودک می کنند و کودک نیز از داشتن تجربیات با خواهر و برادر محروم می ماند. در واقع بخش مهمی از آموخته های کودک مربوط به تعامل با خواهر و برادر می شود و بر اساس آن، جهان را کشف می کند. کودکان در این حالت یاد می گیرند چگونه حرف خود را به بزرگترها بفهمانند و نیازهای خود را مطرح کنند. در عین حال اما داستان در مورد تک فرزندان فرق می کند. به گفته این روان شناس، کودکی که تک فرزند است دنیا را از افق دید پدر و مادر خود کشف می کند و در آینده با مشکلاتی مواجه می شود. در هر حال به اعتقاد روان شناسان، معمولاً پدر و مادر به کودک تک فرزند بیش از حد توجه می کنند و این کودکان، متکی به والدین بار می آیند. در این حالت تمام خواسته های کودک برآورده می شود و این موضوع، او را از درک آموزش های اجتماعی لازم، محروم می کند. مسئله رقابت بین خواهر و برادرها برای آموزش در دوران بزرگسالی و برخورد با مسائل جامعه نیز مؤثر است. کارشناسان با استناد به پژوهش های گوناگون می گویند اینکه بچه ها چگونه با رقابت و حسادت کنار بیایند و آن را دفع کنند در پرتو ارتباط با خواهر و برادر ایجاد می شود. نکته قابل تامل اینکه تک فرزندها به بازیهای انفرادی گرایش پیدا می کنند و تماشای تلویزیون و بازی با رایانه را به بازی های گروهی ترجیح می دهند که همین ویژگی، آنها را به انزوا و گوشه نشینی می کشاند. در هر حال این روزها خانواده های زیادی تک فرزند هستند و شرایط را برای به دنیا آوردن بچه های بعدی مناسب نمی بینند. بسیاری از خانواده ها نیز وضعیت مالی و رفاهی مناسبی دارند اما مبنای زندگی خود را بر تربیت یک فرزند گذاشته اند. اگرچه هر خانواده به تناسب ساختارهای خود تصمیم می گیرد که چند فرزند داشته باشد اما به گواه برخی صاحب نظران، تدوین سیاست های تشویقی و بسته های حمایتی در حوزه مسکن و معیشت می تواند دیدگاه خانواده ها را به نفع مقوله چند فرزندی تغییر دهد. البته آن طور که مدیر کل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس به «خبر جنوب» میگوید هر چند مسائل اقتصادی در فرزندآوری نقش دارد اما بر اساس آمارهای موجود، قشر متمول و مرفه، تمایل بیشتری به تک فرزندی دارند. اگرچه به گفته کیوان نیازی به جز افزایش حق اولاد فرزندان سوم به بعد، فعلاً بسته حمایتی در خصوص فرزندآوری تعریف نشده است اما بیش از هر چیز باید خانوادهها را از لحاظ فرهنگی، روحی و روانی برای فرزندآوری تشویق کرد. این مسئول با تاکید بر اینکه خانواده های تک فرزند در آینده با مشکلات زیادی مواجه خواهند شد به این نکته نیز اشاره میکند که خواهران و برادران در یک خانواده، پشتوانه یکدیگر هستند. او در عین حال یادآور میشود که خانوادههای متمکن، حاضر به فرزندآوری نیستند و بحث اقتصاد نیز برای خانواده های متوسط یک بهانه است چرا که هزینههای یک فرزند با دو فرزند آنچنان تفاوتی با هم ندارد. نیازی عقیده دارد خانوادههای چند فرزندی در حال حاضر وضعیت بهتری نسبت به خانوادههای تکفرزند دارند و این مسئله ای است که نباید از آن غافل شد.